Blog van Annet van der Meij

Het kan niet op, ook de derde chemokuur ben ik goed doorgerold. Net als na de tweede chemo ben ik nu nog hyperactief, heb zin om nog even wat te doen.

Vanuit het ziekenhuis kreeg ik als antwoord op mijn vraag of ik eventueel in mn tuin mag werken? Dat dat gerust mag, maar wel voorzichtig bij het snoeien, daar weet ik wel wat op pullie met lange mouwen en handschoenen aan, dan ben ik beveiligd voor de rozenstruiken. Ik heb er zin in! maar.. rustig aan! Prof Nortier heeft ook gezegt dat ik er goed doorrolde, en  goed voor mezelf zorg.

Binnenkort ga ik weer in de MRI-scan. De oproep komt nog. 30 September krijg ik mijn laatste kuur en eind oktober krijg ik al de operatie, sneller dan verwacht! Nog voor mamma s verjaardag op 29 oktober. We zijn nu op de helft eerst maar even afwachten wat deze week brengt. De kater kan nog best wel op bezoek komen. Dan is het eerst even verplicht rusten en naar mn lichaam luisteren.

 Hartelijke groeten, heel veel liefs, Annet

De derde week na de 2e chemokuur alweer. Aanstaande maandag krijg ik alweer mn 3e kuur. We mogen weer opnieuw met dankbaarheid terugzien op een goede week. Ik kon zelfs wat meer activiteiten doen dan de vorige periode maar wel gedoseerd met rustpauzes Ook ben ik Maandag, Dinsdag en Donderdag weer naar Haagwijk geweest om weer een paar uurtje s in de linnenkamer te assisteren en met mn collega s gezellig koffie te drinken. Continue reading →

Het kan gewoon niet mooier, maar ook deze week mocht ik beleven als een week van rust en ontspanning. Met een werkrand, een brede rustrand ,veel ups, maar ook wat downs, bij laatst genoemde daar ging ik me toch weer even wat verzetten. Continue reading →

Ook deze week is min of meer boven verwachting verlopen, maar toch weer een beetje anders dan de eerste keer.
Dinsdag, woensdag en donderdag weer heel erg moe en zweverig. Donderdagmorgen een beetje misselijk, maar in de loop van de middag knapte het weer wat op. Continue reading →

We blijven de Heer prijzen!! Mamma en ik zijn weer terug uit het ziekenhuis. Ik heb vanmorgen nog een was gedraaid en daarnet opgehangen. Ga zo de aardappelen schillen. Ik moet me rustig houden, maar ik heb zin in lichte klusjes zodat ik vannacht beter kan slapen. Dus eerst hier maar wat neer zetten, dan heerlijk in de tuin zitten en even lekker aan mn gordijntje haken,  Ik ben toe aan nieuwe gehaakte gordijntjes. De oude zijn aardig aan het slijten, de gaten vallen erin.  Dat na 25 jaar! dat kan gewoon niet anders. En verder rekenen we maar op “de kater die komt altijd later” vandaag nog actief.  Morgen lig ik waarschijnlijk plat.  En als dat niet zo is dan is dat een van mijn vele geschenken van  God.   Rustig houden en naar mijn lichaam luisteren is de boodschap. We wachten af wat de Here deze week in petto voor mij heeft. We blijven positief.  Mamma blijft nog tot woensdagavond. 

Mijn haar heb ik nog, maar is nu wel aan het minderen, veel valt al uit.  De komende zondag zal ik mijn pruik wel gaan dragen.

Hartelijk dank voor jullie gebeden en meeleven. Eind deze week komt er weer een weekverslag!

Hartelijke groeten van een nog ‘springlevende’ Annet

Heel veel liefs de Here bevolen

De Here zij Geloofd en geprezen

Het kan niet op maar ook deze week is het perfect gegaan.  Vorige week zaterdag zouden mn bovenburen een bakje thee komen drinken en ze zijn ook geweest. Het bleef  alleen niet bij theedrinken. We hebben ook met elkaar mn huis even lekker doorgewerkt. Heerlijk lekker alles weer schoon.   Continue reading →

De Here zij geprezen! Dankbaar en blij mag ik terugkijken op een mooie gouden week. Ik had verwacht dat ik zieker zou zijn, maar ik kon – hoewel in een laag tempo – wel verschillende dingen doen. Daar mocht ik van genieten. Continue reading →

Maandag 20 juni moest ik ’s morgens al in het ZH zijn om een longfoto te laten maken. Om half 11 had ik een afspraak bij prof Nortier op afd Oncologie maar nog eerst weer een bloedprik. Niet zo slim om dit nu pas te horen, waarom vertellen ze mij niet alles gewoon van te voren zodat je weet wat je moet doen. Al die achterafmededelingen vind ik maar lastig en vermoeiend. Toen we op het punt stonden om van huis te gaan nog zo’n achteraftelefoontje over één of andere injectie wat niet meer in mn hoofd past. We hebben geen tijd meer we moesten weg laten ze dat daarginds aan de balie maar gaan bespreken, dan heb ik teminste een meeluisteraar. Dat telefonische gedoe is gewoon waardeloos dat euvel is later wel opgelost, maar ik heb wel te kennen gegeven dat ik duidelijke informatie wil over de gang van zaken aan de balie of in de betreffende spreekkamer met meeluisteraar, degene die bij mij is, al die achteraftelefoontjes vind ik maar waardeloos.

Half één had ik een gesprek bij een psychologe, ik heb vanwege m’n beperkingen om een stukje begeleiding gevraagd, daar het best wel veel is wat je allemaal moet verwerken en de nodige ongemakken die het met zich meebrengt ook kan bespreken. Continue reading →

De chemokuur zelf heb ik goed doorstaan. Op het ogenblik ben ik nog erg moe maar er komt nog een relaas over hoe het is gegaan.

Bedankt voor al jullie meeleven!

heel veel liefs de Here bevolen, Annet