week 2 na 5e chemo

Alweer een week verder, de tijd gaat hard.  Een gezegende week? Laat ik maar zeggen van wel.

Zaterdagmiddag werd ik gehaald door Corinne van de zang en muziekgroep. We hadden in de kerk een semimarmiddag en avond met de muziekgroep van de Baptistengemeente Leiderdorp.  Het was mooi dat ik van de partij kon zijn en mee kon spelen.  We begonnen met alles klaar te zetten en elkaar te ontmoeten, er was koffie en thee met eigengebakken cake.  Daarna hadden we een lezing over een bijbelgedeelte, helaas allemaal in het engels dus daar had ik niets aan. Degene die uitgenodigd was om dat te doen sprak geen nederlands, jammer voor mij.  Dus ik zat erbij en ruste maar lekker, het is me later wel uitgelegd.  Het kwam er op neer dat we met de muziek God mogen dienen en zijn naam mogen grootmaken.  Ik begrijp nu ook een beetje wat onze Hermien meemaakt als ze ergens is waar geen ringleiding is en ze niets of weinig kan ontvangen. Je zit erbij maar je hebt er weinig aan. Ik kon wel met volle teugen genieten van de sfeer en de aanwezigheid van de anderen.  Daarna een korte pauze en ging de Leiderdorpgroep in de kerkzaal repeteren en onze groep in de bijzaal. We waren met een leuke groep aan het expirimenteren met wanneer we wat moesten spelen, dat was echt leuk. Daarna hadden we een gezamelijke maaltijd soep broodjes en salade.  Om 19.00 uur zou de avond gaan beginnen, en stond in het kader van de uitzending van  Jelle en Renate. Halverwege de etenspauze heb ik me op advies van Corrine even boven teruggetrokken  daar is ook nog een ruimte waar we de alphakring altijd hebben. Daar staan een paar banken op één daarvan ben ik even heerlijk een poosje gaan liggen. Tegen de tijd als we moeten spelen zou Corine me komen halen. De Leiderdorpgroep zou het eerst spelen, toen het tweede nummer aan de gang was werd ik gehaald.  Er werd vrolijk gelofpraist, en ik kwam ook lofpraisend binnen. Ik kreeg later nog een opmerking van iemand , je leek net op een engel , de manier waarop je binnenkwam.  Na een korte toespraak was onze groep aan de beurt en we speelden we 4 liederen. Daarna nog een overdenking van de engelse spreker maar nu met vertaler. We hebben ook met elkaar in groepjes gebeden voor Jelle en Renate. Daarna nog wat liederen gezongen onder leiding van een paar mensen rond half 10 was de avond afgelopen en hebben we na afloop nog wat gedronken met elkaar en werd ik weer naar huis gebracht. ‘s Nachts heerlijk zonder medicatie kunnen slapen.

Zondagmorgen om 9 uur haalde Wim me op voor de kerk. Het leek erop alsof we niet weggeweest waren we stonden weer op het podium. De preek ging over hoe een mens altijd maar weer druk kon wezen en geleefd word door de dingen van buiten af en de stille tijd met God er vaak bij inschiet. Dat ondervind ik de laatste jaren ook zo dat ik geleefd word en met een stuiterend vermoeid hoofd rondloop, cursussen en vergaderingen op  het werk, niet te vergeten de werkdruk. Die stomme O.V.chipkaart die z’n intrede heeft gedaan. Achteraf wel handig maar dat gedoe eromheen…. Je moet een bromfietscertificaat hebben ook voor de spartamet. En wat ik allemaal voor het nieuws hoor daar word ik ook niet vrolijk van. Bezuinigen bezuinigen en nog eens bezuinigen.   Ik was het laatste jaar geestelijk al oververmoeid en toen kwam dit er ook nog een keer bij dat ik bij het bevolkingsonderzoek uitviel naar het ZH moest en ook nog de diagnose kreeg Borstkanker. En hoe ervaar ik deze tijd?  “tja moeilijk maar deze tijd is ook tot een grote zegen om eens tot rust te komen, als straks de operatie heeft plaatsgevonden en ik weer thuis zal zijn dan zal het mij nog meer lukken om tot rust te komen.  Ik verlang er erg naar dat ik het normale leven weer kan oppakken. Maar nu vind ik het ook wel weer heerlijk om eens heerlijk de tijd te hebben en dingen te kunnen doen waar ik normaal niet aan toekom. Te genieten van het meeleven om me heen. Als ik weer staat te spelen op het podium in de kerk dan valt echt ook alles van me af en sta ik in de aanbidding tot God.

Thuisgekomen uit de kerk ging ik gauw eten klaarmaken en eten en de nodige zorg besteden aan mn linker scheenbeen die ik van de week had opengestoten. Ik had al die tijd volstaan met een pleister en iedere dag een schone maar dat was niet afdoende het was gaan ontsteken. Het scheenbeen was helemaal rood en dik geworden tot mn grote schrik. dus gauw met mn been in de soda gezeten. Een poosje geleden  had ik nog verband en gaasjes en wat levertraanzalf gekocht. Ik probeerde Judith J. te bellen die was er niet toen heb ik op internet het nummer van de dokterspost gevonden en belde het nummer. Ik kreeg de nodige advies en een zalfje die kon afgehaald worden bij de apotheek op de Breestraat. Ik schakelde buurvrouw Simone in die was er gelukkig en wilde het wel voor me halen gelukkig was ze gauw weer terug met de zalf. Toen daar maar gauw weer mee aan de gang en weer opnieuw verbinden nou dat was weer een stukje rust.  Morgen moet ik de huisarts maar even bellen en het ziekenhuis.  Nu eerst maar even een poosje rusten totdat Henk Moenen me weer komt halen voor de Johannes de Heerzangavond. Ook dat werden weer een paar fijne uurtje s met zingen en spelen, een overdenking solozang en declamatie en na afloop gezellig koffiedrinken met elkaar.  Van Hanneke kreeg ik nog gaasjes en jodium die ze nog voor me zou meebrengen want mijn spullen waren bijna op.  Zodoende kon ik weer een dag vooruit. Er was ook deze avond weer speciaal voor mij gebeden.

Maandag heb ik meteen mn huisarts gebeld daar kon ik vanmiddag al terecht. Ik heb ook melding gedaan bij het ziekenhuis en gevraagd om advies ik moest er maar mee naar mn huisarts gaan. Ik heb ook Marion de maatschappelijk werkster gebeld die gaf het gerustellende advies dat ik al goed had gehandeld. Gisteren de dokterspost te bellen en nu contact op te nemen met mn huisarts ze advieseerde me ook om lekker naar buiten te gaan, nog een stuk geruststelling. Heb ik gelukkig er wel goed aan gedaan wat ik het weekeind allemaal gedaan had. En dat ik gerust op mn spartamet kan stappen om naar de huisarts te gaan. Daar ben ik ’s middags heen geweest toen ik in de spreekkamer zat in de onderzoekruimte en ze keek naar mn been vond ze dat de plek er goed uitzag en ook zij stelde me daarin gerust dat ik me geen zorgen hoefde te maken dat de volgende kuur best wel doorgaat. Ik kreeg van haar een recept voor een antibiotica kuur en nog wat spullen om de wond te verzorgen en ze adviseerde me om een tubigrip te gaan dragen want mn benen houden vocht vast en dat belemmerde het herstel van de wond ook.  Ik vond het fijn dat ik Dokter M Horn weer eens kon ontmoeten al was het dan niet onder leuke omstandigheden, maar ook zij vond dat ik er erg flink onder was en wenste me nog heel veel sterkte. Nog meer opgeluchter reed ik naar de apotheek.  Toen ik daar in de Steenstraat waar Apotheek Ryst is kwam wachte mij weer een onaangename verrassing ik zag buiten wel vreemderige foto s hangen en had al het gevoel hier klopt iets niet . Ik ging toch maar naar binnen maar zag tot mn stomme verbazing dat het geen apotheek meer was wat daarin was dus ik vragen is de apotheek hier niet meer die is verhuist naar de Breestraat mevrouw.  Ik maar weer naar buiten balende alweer wat vertrouwds weg die stinkveranderingen ook het is niet normaal meer er veranderd veel te veel.  Dus ik naar de Breestraat dezelfde Apotheek waar Simone mn zalfje gisteren gehaald heeft  het heette nog geeneens apotheek Ryst maar algemene apotheek. Apotheek Ryst waar ik altijd mn recepten haalde waar mn ouders vroeger ook nog kwamen bestaat niet meer dus dat hoef ik ook niet meer op te geven bij het ziekenhuis.  Ik moest nog even een tijdje wachten eer alles klaar was maar eindelijk kreeg ik alles toch nog mee. Ik was blij dat ik weer thuis was kon ik nog even rusten totdat Heleen me zou komen halen want ik zou vandaag bij hen gaan eten. Ik had daar eind van de middag begin van de avond ook weer een paar gezellige uurtjes.

Dinsdagmorgen ben ik maar even naar Apotheek Kok geweest om een andere tubigrip te gaan halen want die ik had gekregen zat te strak en ging knellen en dat mag dus niet. Ik had de vorige dag nog bij de drogist een vooraad gaasjes en leukopoer gehaald.  Verder heb ik deze dag mn rust nog even genomen 3 maal daags zorg besteed aan mn been

Woensdag idem heb de hele dag eerst via www.uitzendinggemist naar prinsjesdag gekeken smiddags gerust totdat Hanneke me kwam halen. Ik zou die dag bij haar gaan eten.  Bij Hanneke vandaan zou Henk Moenen me halen voor de zang.  Omdat Henk eerder weg moest vanwege een verjaardag zouden we in de pauze al weggaan maar Janny Spaargaren wilde me ’s avonds ook wel naar huis brengen, zodoende kon ik toch nog tot het eind van de repetitie blijven.

Donderdags ben ik weer eens een paar uurtje s naar mn werk gegaan tot grote verassing van mn collega’s, ik durfde het weer aan en heb weer wat kunnen vouwen en merken in de linnenkamer.  Aangezien het schitterend weer was heb ik uit mn werk vandaan even mn ronde weer gemaakt naar de pin apperaat , de visboer en nog een keer naar de apotheek voor een extra tubigrip voor mn andere been. Ik wil niet opnieuw een scheenbeen openstoten en zoiets dergelijks weer oplopen dus mn andere been ook maar in het harnas als de chemo periode weer ver achter me ligt dan kan ik ze altijd wel weer uitlaten.  ’s Middags weer mn rust genomen. ’s Avonds had ik de gospelgroep, een klein clubje deze keer er waren er 2 niet.

Vrijdag om een uurtje of 9 kwam Inez weer lekker mn ramen zemen en mn boeltje doen zelf ging ik lekker in de tuin aan de gang door het schitterende weer kreeg ik daar lekker energie van. Marion had gezegt ga lekker naar buiten nu ik ben lekker buiten in de tuin, gras maaien en de nodige overtollige struiken maar weer snoeien, heel rustig aan en een heel stuk muur klimopvrij gemaakt met plamuurmes met een paar dikke handschoenen aan en een zonnehoed op dus ik was lekker in beweging en de bruine bak die afgelopen woensdag weer geleegt was is weer vol dat geeft wel weer een opgeruimd gevoel. Toen Inez weer weg was heb ik eerst een stevige maaltijd gebruikt mn been verzorgd het ging allemaal de goede kant op de ontsteking is eruit en heefd bijna de oude kleur weer en is niet meer dik daar ben ik God dankbaar voor. Daarna een hele poos gerust en ben weer een poosje naar buiten gegaan heerlijk in de tuin. ’s Avonds de nodige telefoontjes beantwoord en de hele avond zitten breien en freubelen, weer een pop in elkaar gezet. Er moeten nodig weer kaarten worden ingeplakt. De schoorsteenmantel staat weer vol, en datgene van mn blog wat uitgeprint is daar moet ik weer nodig mee aan de gang dat is ook weer blijven liggen. Nou dat komt wel weer alles op zn tijd.

En nu is het weer zaterdag weer wat boodschappen gedaan. ’s Morgens vroeg zit ik weer aan mn blog te werken mn been gaat goed vooruit het wondje is bijna dicht. Prijs de Heer en straks ga ik heerlijk mn tuin weer in.

Ik heb nog een lied op mn hart van mn vroegere koor Het Leids Kerkkoor waarin ik met de toemalige leden en met Tante Stien ook het nodige lief en leed heb gedeeld. Wat net zo’n warme hartelijke sfeer had als de Zaaiers nu waarvan ik nog steeds dierbare herrineringen in mijn hart bewaar

Heer in de Hemel zie ons aan Geef ons Uw licht op levendspaan Leg toch Uw zegen in ons hart t Leven o Heer is zo verward God in de Hemel hoor ons aan Geef ons de kracht om door te gaan

Heer in de Hemel zie de mens Die tot U komt ent goede wenst Maak toch Uw lijden tot een deugd Maak heel de aarde tot een deugd God in de Hemel hoor ons aan Geef ons de kracht om Door te gaan

Dan nog lied 190 uit Johannes de Heer die ik vroeger ook veel in het Leids Kerkkoor zong die ik afgelopen zondagavond op verzoek van Joke Jager solo speelde op de fluit

Nader tot U o Heer nader tot U druk mij de zorg ter neer ik kom bij U In al mijn pijn en smart wens ik met heel mijn hart dichter bij U te zijn nader tot U

Is wel eens nacht voor mij,weet ik geen raad, wort t duister om mij heen, ik vrees geen kwaad. Hoe bang het mij ook zij, Gij zegt vertrouw op Mij dus ook door tegenspoed; nader tot U

Word soms de zondelust wakker in mij, Uw woord ,,Ik overwon brengt m aan Uw zij. Hoe ook de satan tart, k klem m aam uw liefdehart, steeds dichter bij U Heer nader tot U

Weldra is t einde daar van t aardse strijd, Wat ook mijn deel hier zij, voor korte tijd, Gij Heer hebt mij bereid eeuwige zaligheid; nader mijn God tot U …. eeuwig met U

Hartelijke groeten heel veel liefs de Here bevolen Annet v.d.Meij