goudenweek 2 met een grijs randje

De Here zij Geloofd en geprezen

Het kan niet op maar ook deze week is het perfect gegaan.  Vorige week zaterdag zouden mn bovenburen een bakje thee komen drinken en ze zijn ook geweest. Het bleef  alleen niet bij theedrinken. We hebben ook met elkaar mn huis even lekker doorgewerkt. Heerlijk lekker alles weer schoon.  

Zondag ben ik op de spartamet naar de kerk geweest, en heb weer heerlijk fluit gespeeld in de zang en muziekgroep. We hadden ook avondmaalsviering,  er word  wekelijks in de dienst voor mij gebeden.  

Maandagochtend ben ik naar mn werk geweest en heb 4 uurtje s gewerkt in de linnenkamer, en met mn collega s gezellig koffie gedronken.  ’s Middags even gerust en ’s avonds even naar tante Metty geweest. Dinsdags idem.  ‘ s Avonds de laatste foto s in geplakt en  het nodige in huis gedaan.  

Woensdag kwam Hellen mn reservefiets ophalen die al maanden kapot in mn schuur stond, die  ze weggebracht heeft naar de fietsenmaker, en dezelfde dag we gerepareerd en wel weer bij me teruggebracht,  en nog even gezellig een bakkie gedaan.  

Donderdag ook weer naar mijn werk geweest, om half 12 moest ik naar de bedrijfsarts waar ik wel erg tegenop zag.  Maar Jacolien had destijds tegen mij gezegt dat ze met me mee zou gaan als het zover was en dat heefd ze ook gedaan.  En het is ook heel erg meegevallen,  het is al heel mooi dat ik in mijn situatie naar mijn werk kan zelfs al is het alleen maar in de linnenkamer. Ik mag per dag niet meer dan 4 uurtjes werken, en doe verder heel rustig aan. 

Wat de bedrijfsarts zei  kwam al heel erg overeen wat ik eigenlijk al deed. Positief dus. Mijn bezigheden blijven doen in een heel rustig tempo, en dat ik echt niet hele dagen thuis hoeft te zitten. In het ziekenhuis hadden ze ook al tegen me gezegd dat ik gerust met mn koor uit zingen mag, als straks het seizoen weer begint in de dagen dat ik me goed voel.  Dat klinkt allemaal wel heel positief en dat vind ik wel heel gaaf. Verder vroeg hij ook nog of ik wel hulp had thuis, dat heb ik! Ik krijg van vrienden en mijn buren de nodige hulp in huis en met de boodschappen.  Mijn eten maak ik zelf klaar, de financiele zaken en paperassen dat doet mijn broer, mijn vriendin doet de tuin, ik heb aan alle kanten hulp. 

Mijn moeder gaat maandag met me mee naar het ziekenhuis.  Verder zei hij dat ik in deze situatie voorlopig wel in de ziektewet zal blijven. Eerst alle chemokuren,  dan de operatie en eventuele bestralingen + de herstelperiode. Dan zitten we alweer in het voorjaar van volgend jaar moet ik maar op rekenen.  Ik hoefde voorlopig niet bij hem terug te komen niet eerder dan na de operatie in november. Hij vond dat ik het prima deed.  Is dat even lekker toch salaris krijgen terwijl ik niet hoeft te werken. Wat zorgt de Here toch goed voor mij.  

Heb ik dat ook achter de rug, en om dit heugelijke feit te vieren ging ik voordat ik naar huis ging even naar de visboer om een lekkerbekje te halen.  Thuisgekomen ging ik daar even lekker van genieten, om 1 uur zou Jan-Pieter  langs komen.  We hadden even een gezellig samenzijn met een gezellig gesprek en het maken van een paar leuke foto s in huis en tuin. We hebben ook nog foto’s bekeken van hun twaalf en een half jarige bruiloft in pannenkoekenresautant Dubbel-Op in Lelystad. Wat hadden we het daar gezellig.

Het grijze randje wat deze week ook bracht, naast alle fijne dingen: Mijn haar is aan het uitvallen. Dat vind ik heftig hoor. Ik heb er veel verdriet van en er zijn dus ook heel wat tranen gelaten.  mijn korte krullenkop gaat ook verdwijnen. Een paar weken geleden had ik het al laten knippen door Jetty v.d. Ploeg (mijn vaste kapster die ik al heel wat jaren heb) mijn mooie lange haar eerst laten vlechten, toen de vlecht eraf geknipt. De vlecht werd voorzien van wat extra elastiekjes en een mooie strik en keurig in een doosje gedaan. Daarna werd mijn haar helemaal kortgeknipt.  Dat voelde vreemd aan na bijna 25 jaar lang haar te hebben gehad en inmiddels ook wat grijzer ineens weer  kort.  Daar zijn ook heel wat tranen  gelaten.  En nu na de eerse kuur,  al halverwege de tweede week begint mijn haar al een beetje uit te vallen.  Ja, dat is wel slikken.

‘ s Middags om een uurtje of half 6 kwam Hanneke v.d. Meij weer wat boodschappen brengen, en ook nog een maaltje eten zodat ik die dag niet hoefde te koken. Dat was wel even lekker. We hebben samen op de bank onder het genot van een kopje thee gezellig zitten praten en samen gebeden. ‘ s Avonds had ik de gospelgroep bij mij thuis en hebben we weer fijn met elkaar gezongen en gemussiseerd. Koffiegedronken en samen gebeden. Vrijdagmorgen kwam Inez bij me werken. Alles werd weer voor me gedaan, heerlijk. Zelf heb ik lopen stoffen, ragen en rondslingerende spullen opgeruimd. Inez heefd alles gezogen en de keuken en badkamer een beurt gegeven. ‘ s middags heb ik een poosje gerust. Om 4 uur kom ik mijn pruik ophalen bij de pruikenspeciaalzaak v Tongeren in de Breestraat.  Die zal ik de komende week wel nodig hebben dus die heb ik op tijd in huis. Vrijdagavond heerlijk ik hoef niet meer weg, morgen ook niet ik zit nu lekker op de bank mn verhaal te typen en heb een mooie film aan staan over Jezus wonderen. Die ik al voor de 3e keer kijk zo mooi is hij. Morgen komt Marion Smit weer gezellig langs.  Dan komt de zondag weer en maandag krijg ik mn 2e chemokuur.  Mamma gaat weer met me mee en komt zondagavond naar me toe.  

Dan heb ik nog een vriendelijk verzoek voor alle meelevers en meelezers.  Als jullie contact willen hebben met mij doe dat bij voorkeur via email,  of stuur een kaartje! Bellen alleen als het niet anders kan.  De telefoon ervaar ik vaak als heel storend. Ik lig dan net te slapen of ik ben aan het eten. Het is voor mij moeilijk om snel te schakelen in mijn bezigheden. Ik neem  telefoontjes ook regelmatig niet op omdat het op dat moment gewoon niet in mijn hoofd past, wat ik voor de beller erg vervelend vind. Vraag anders als je belt of je gelegen belt en anders: mailadres is a-v-d-meij@hetnet.nl en de nieuwtjes kunnen op mijn site worden gelezen www.annetleiden.server7.nl of via de site van onze gemeente www.baptistleiden.nl

Normaal gesproken vind ik het al moeilijk om meerdere dingen tegelijk te doen. Door de chemo en alles erom heen merk ik dat ik nog minder kan hebben. Lange telefoongesprekken kunnen heel vermoeiend voor me zijn. Daarom raad ik iedereen aan om deze site regelmatig te bezoeken en mijn blogs te lezen. Je kunt je als je dat nog niet gedaan hebt ook aanmelden voor een automatisch mailtje als er nieuws is. Vul je emailadres dan hier rechts in bij ‘Abonneer op nieuws’.

We hopen dat het goed blijft gaan de komende weken.

Ik heb nog een lied op mn hart die ik met jullie kan delen uit de map van de Zaaiers en ook van een vroeger koor van Joke Jager:

JEZUS HIJ IS EEN VRIEND

Als je eenzaam bent of in het duister denk dan aan mij en roep mij aan.

Als geen mens je kent en niemand luistert zelfs als je fluistert zal ik je stem verstaan.

Als een vriend wil ik je dragen, alle dagen ik zal er zijn. Als een ster in donkere nachten zal ik wachten,  Ik zal er zijn. Wees niet bang voor de stilte om je heen. Wees niet bang Hij laat je nooit alleen.  Als een vriend wil ik je dragen alle dagen ik zal er zijn

Drukt de hele wereld op je schouders en spoken zorgen door je hoofd. Er is Iemand die je kunt vertrouwen, Die van je houd en die echt in je gelooft.

Als een vriend wil ik je dragen, alle dagen ik zal er zijn. Als een ster in donkere nachten zal ik wachten. Ik zal er zijn, Wees niet bang voor de stilte om je heen Wees niet bang Hij laat je nooit alleen Als een vriend wil ik je dragen alle dagen ik zal er zijn Zal ik wachten ik Zal er zijn.

De hele hartelijke groeten, heel veel liefs bedankt voor al jullie gebeden en meeleven!

De Here bevolen, Annet van der Meij

This entry was posted in Annet. Bookmark the permalink.

7 Responses to goudenweek 2 met een grijs randje

  1. louisa says:

    Dank zus voor je openharige verhaal. Ja dat zal heel wat geweest zijn je kappersbezoek om je haar eraf te laten knippen.
    Veel sterkte en succes morgen bij je tweede chemo, fijn ook dat mamma er weer bij kan zijn. Veel liefs en hartelijke groetjes van Louisa

    • Hermien says:

      oef ja dus toch nog haaruitval….we hadden zo gehoopt dat dat zou meevallen…
      maar blijkbaar niet….
      Ik had al aangevoeld (zeg maar) dat telefoontjes je wel eens teveel konden zijn…en heb gister veel aan je gedacht en voor je gebeden.
      Lekker dat je met een goed gevoel van de bedrijfsarts terugkwam dat trauma van ooit werkte nog door he dat je daar angst voor had…
      Gelukkig niet nodig…
      dr zit hier naast me een tweetandig guppie te roepen om mamma aandacht die vind het bepaald ongezellig zo dus ik stop voor nu maar effe met mail.

      lieve annet God zorgt voor jou
      sterkte bij alles.

  2. Berendien says:

    Lieve zus
    Daar gaan je mooie haren ,met de zilveren draadjes,ik vind het heel erg voor je.
    Het is een teken dat je chemo zijn werk doet,
    en een teken dat je er echt ziek uit gaan zien.
    Meissie toch,ik wenste dat je dit allemaal niet mee hoefde te maken,maar het is wel zo.
    Ik zal je niet bellen Annet ,ik begrijp je probleem.
    Al die chemcalieen doen ook wat met je denk en handel vermogen,net of je
    anders waarneemt.
    Doe het lekker op jouw manier,en geniet van de mooie momenten.
    heel veel sterkte ,en de Heer is met jou Annet,hij houd ziels veel van je.
    dikke knuffel
    Berendien

  3. Joke Zomer says:

    Lieve zus Annet

    Je bent zo moedig
    Verdrietig dat je korte haren nu ook wegvallen als blaadjes van de herfsboom…
    Wel goed dat je daar je voorzorgsmaatregel, de pruikenmaker, al voor had bezocht…
    Toch mogen de tranen er over rollen, het geeft je ruimte want dit verdriet is er en mag er zijn..
    In mijn hart huil ik oprecht met je mee…
    Toch moet ik met een glimlach denken aan een gezegde, een vos verliest wel zn haren maar niet zn streken, of tewel, Annet zal in haar hart altijd optimisme behouden..
    Juist ook daarin is haar een gave van onze hemelse Vader gegeven, die haar steeds weer moed geeft om door te gaan..
    Mijn gebed is er voor jou
    en voor allen die zo direct hun daadwerkelijke hulp kunnen geven..
    Dankbaarheid daarover voel ik met je mee..
    Hoop dat je straks na alle chemo’s en medicatie weer haar groei mag ontvangen, ook al zou het wel eens zo kunnen zijn dat je kleur wat anders wordt dan dat het geweest is…
    Dat hoeft natuurlijk niet, maar het gebeurd wel vaker na chemokuren…
    Goed dat je aangeeft dat telefoontjes best een inbreuk zijn op je levensritme, en dat deze juist nu net teveel worden van het goede..
    Dat is heel normaal hoor, ik herken je gevoel daarin wel..
    Voor de komende week bid ik je steeds opnieuw vertrouwen in je Hemelse Vader toe, Zijn handen rondom jou …

    Hier is het een drukte van belang..
    De vakanties zijn voor een aantal wel begonnen terwijl de lagere school nog een week gewoon open is..
    Vanavond pas ik op mijn kleindochters, de oudste, Marjon blijft gezellig slapen..
    Verder heb ik deze week mijn aanstelling binnen voor de VSO, een voortgezet speciaal onderwijsschool hier in Hardenberg.
    Volgend schoolseizoen ga ik daar een woensdagmorgen in de week en een vrijdag in de veertiendagen lesgeven aan twee eerste klassen..
    Ik ben blij en dankbaar met deze aanstelling, het vergroot mijn wereld van thuis zijn met kinderen naar weer een werksituatie met collega’s..
    Het is even wat anders dan kleuters en basisschool, maar ik vertrouw erop dat God mij ook bij deze taak zal helpen..

    Ik wens je een gezegende zondag toe in de gemeente die met zoveel warmte jou omringt..

    Veel liefs en wel terusten voor deze nacht…

    xxx Joke

  4. Barbera van der Meij says:

    Lieve schoonzus,
    Hoe erg het ook is, dat je haren uitvallen, toch kun je er ook nog op een andere positieve manier tegen aankijken. Henk is momenteel weer in Oekraïne, een arm Europees land. Daar zijn mensen niet verzekerd tegen ziekten, ook geen ernstige. Als je ziek wordt, heb je pech gehad. Dan ga je maar op je bed liggen…. Gelukkig leven wij in een land waar er allerlei mogelijkheden zijn om ernstige ziekten de baas te worden. Zoals chemokuren. Laten we hopen en bidden dat deze heftige methode om jou weer beter te maken zijn werk zal doen! Een gezegende nieuwe week toegewenst vanuit Goes.

  5. Broertje says:

    Hoi Annet, Even een berichtje van mij. Op dit rare toetsenbord zitten de toetsen verkeerd. lees voor elke y een z en voor elke z een y. verder gaat het wel. het is even vreemd, s lands wijs lands eer yeggen we dan maar.
    Ik yag tussen de bedrijven door jouw mail. Gelijk maar even doorgeklikt want internet is schaars. Ik lees jouw berichten over je krullen. Het is jammer maar jij wordt er niet anders door. Als je beter bent gaat het groeien en voor je het weet kun je er weer een staartje in knopen. Ik bidt voor je.
    Ik yit momenteel in Oekraine yoals je kon leyen. Het is hier ongelofelijk arm. Toch temidden in de armoede, het vuil en de honger weet God mensen te bereiken. Een getuigenis van een arme sloeber klinkt toch net even mooier dan van een dikke goed doorvoede Nederlander (hoewel dat niet meer gemeend is). We yingen veel want muyiek is een taal die yonder grenyen kan worden verstaan. Ik kan je op de maillijst yetten. Dan krijg je alle berichten uit de rimboe.
    Veel liefs, sterkte en Godás yegen. srrz voor de fouten.

  6. mama says:

    even de reakties op je blog gelezen , fijn dat er op deze manier ook zo met jou word meegeleeft, in gedachten en , dat is heel belangrijk met gebed, dat helpt jou deze dagen van behandelingen.
    Ook voor mij werkt dat bemoedigend …..
    Vorige week hadden wij ook nog samen ps. 139 gelezen , geweldige bemoediging!!
    Annet nog veel liefs en tot hores, knuffeltje doegdoeg!!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.