weer volledig aan het werk Prijs de Heer

Mei 2012

Ik ben alweer 2 weken volledig aan het werk waarvoor ik de Here dankbaar voor ben!

Al is dat nog niet elke week 32 uur vanwege de feestdagen zoals Koninginnedag, Hemelvaartsdag en Pinksteren.

Eind Mei moet ik weer naar het ZH voor een mammogram; 5 juni voor een controle bij de bestralingsarts en ik ga er zonder meer vanuit dat het goed zal zijn. Daar vraag ik wel jullie gebed voor hoe het zal gaan daar hoop ik volgende maand weer op terug te komen.

Naast mijn werk doe ik nog niet veel ik neem thuis nog veel mijn rust mn muzikale bezigheden blijf ik wel doen maar de karweitje s in huis daar doe ik het heel rustig aan mee als we eerst maar even een week of 6 verder zijn ik vind het gewoon heel belangrijk om weer terug te zijn in het arbeidsproces.

Het is nu een jaar geleden dat ik het nare bericht hoorde en ik vind het nog steeds onwezelijk en niet in mijn leven passen ook het ziekenhuis gebeuren er waren dingen bij die niet in mijn denken passen zoals dat gedoe rond die poortwachterklier waarom dat ook verwijderd moest worden waardoor ik nog maanden gehandicapt ben en mn rechterarm niet volledig kan gebruiken en dan ook nog bestralingen terwijl ik al chemokuren had gehad…

Tja dat portie geef ik nog steeds aan fikkie want ik kan dat nog steeds niet allemaal beschrijven hoe dat in zn werk ging ik noem het nog steeds een technisch moeilijk gedoe.

Chemokuren, operatie om de tumor te verwijderen herstellen en dan is het klaar, zo stond dat in mijn hoofd.

Maar ik blijf er wel dankbaar aan terugdenken aan de mooie dingen die ik daar beleefde hoe liefdevol iedereen met me omging en de patientvriendelijkheid hoog in het vaandel staat dat motiveerd mij om als er onverhoopts weer iets zal zijn om voor het L.U.M.C. te kiezen.

Het is voorbij en ik wil alleen maar vooruit kijken dankbaar zijn voor het goede verloop en aan leuke dingen denken.

Koninginneweekeind ben ik gezellig bij Mamma in Gramsbergen geweest.

Was erg gezellig zaterdag hebben we wat gewinkeld boodschappen gedaan en naar het tuincentrum geweest daarna heb ik haar mee uit eten genomen we zaten gezellig bij de Chinees waar een heerlijk buffet was.

Zondag zijn we naar de kerk geweest en hadden we bij iemand uit de kerk koffie gedronken. En waren verder thuis gebleven

Koninginnedag zijn we naar Harmien in Stadskanaal gegaan en zaten daar gezellig aan de koffie met oranjetompouce en keken naar de koningin op de TV.

Daarna zijn we Stadskanaal ingegaan daar was een grote vrijmarkt waar we gezellig konden jutten kijken en kijken niet kopen wat een spullen maar ook rekken vol kleding voor een paar euro per stuk totdat we ergens tegenaan lopen wat toch maar gekocht werd voor weinig geld niet te veel want dat moet je ook allemaal maar weer meeslepen en daar had ik niet al te veel zin in

‘s Avonds ging het weer richting Leiden; Mamma bracht me in Hardenberg naar het station.

Hemelvaartsdag 17 mei ben ik van plan om naar mijn broer Henk te gaan dat zal ook wel weer gezellig worden!

Op mn werk hadden we 10 mei een gezellige lunch i.v.m een BGZdag Belevings Gerichte Zorg een van mn collega s kreeg een certificaat met een presentje en een mooie bos bloemen maar de laatste 2 genoemde dingen overhandigde ze weer door aan mij onder een hartelijk aplaus omdat ik best wel een pittige tijd heb gehad en toch nog een paar keer per week naar mn werk bleef komen en in de linnenkamer weer een paar manden was weg vouwde en dat heeft ze erg in mij bewonderd met haar mee waren het er nog veel meer.

Ik heb ook gezegd dat ik zelf ook blij ben dat ik weer volledig aan het werk ben.

Namiddags hadden we een BBQ daar moest ik alweer voortijdig afhaken want ik moest weer door want ik ging met mn koor De Zaaijers uit zingen in De Duinrand in Katwijk en mocht weer terugzien op een mooie avond.

Het volgende wil ik ook met jullie delen:

Onlangs hebben we ook weer 4 en 5 mei gehad waarin we mogen gedenken aan hen die in de bezetttingsjaren 1940 en 45 die vielen voor onze vrijheid.

Maar dat we nog steeds heel erg dankbaar mogen zijn dat wij in een vrij land leven

Sinds mn fam niet meer in Leiden woont ga ik nu elk jaar op 4 mei naar de Herdenkingsdienst en loop daarna mee in de stille tocht naar het Vrijheidsbeeld bij molen De Valk aan de Rijnsburgersingel om daar de 2 minuten stilte in acht te nemen en naar het muziekkorps te luisteren te defileren langs het standbeeld.

Thuisgekomen zoek ik dvd s op van films uit die tijd bv van Anne Frank en Hannie Schaft e.d en als ik dan zie hoe het toen was dan ben ik ook heel erg dankbaar voor dat gene hoe we het nu hebben dan hebben we echt geen reden om te klagen.

Daarom is mijn leven in de ogen van verschillende mensen waarmee ik vooral op mijn werk mee omga aan de sobere kant ben ik tevreden met wat ik verdien en dankbaar voor wat ik allemaal heb het hoeft van mij niet allemaal zo luxe aan dure vakantie s meerdere keren per jaar of elk jaar een nieuw bankstel.

Ik kan mij goed bedruipen aan eten en drinken en de nodige vaste lasten en ook nog wat sparen van tijd tot tijd nieuwe kleren en weer iets kopen wat ik leuk vind en een keer in het jaar een open huisweek organiseren rond mn verjaardag gewoon omdat ik iedereen die door de Here op mijn weg geplaatst is lief en dierbaar is. Al hoewel men is het hele jaar welkom bij mij na een belletje of een mailtje.

Maar nu weer terug naar het herdenken van 4 en 5 mei waarin ik graag het volgende met jullie wil delen.

Pappa en Tante Janny hebben ons veel verteld over de oorlogsjaren hoe het toen in onze fam ging daar wil ik toch weer wat met jullie delen.

Het grote gezin van Oma Jans en Opa Henk hadden het in de jaren 30 en 40 niet gemakkelijk.

Mn vader was de jongste van 14 kinderen. Opa was landarbeider maar het gebeurde ook nog wel vooral in de winter dat er geen werk was en Opa iedere week moest gaan stempelen voor het behoud van zn steungeld als er sneeuw was gevallen kreeg hij een oproep om te helpen sneeuwruimen.

Het was voor Oma een moeilijke tijd om de eindjes aan elkaar te knopen en dat er toch elke dag wat op tafel kwam.

Kort na het begin van de oorlog werd oom Jan een van haar zoons doodgeschoten op de boerderij waar hij als boerenknecht werkte. Hij was de stal aan het aanvegen toen de moffen in de deuropening verschenen met een bevel handen omhoog en dat in het Duits. Vanwege een verstandelijke beperking begreep hij niet wat die kerels wilden en werd zonder pardon neergeschoten.

Dat was voor de fam best wel een schok!

Kort erna werd er in Rijnsburg razzia gehouden Oom Arie had een oproep gehad van de Duitse weermacht om zich te melden voor de arbeidsinzet in Duitsland waar hij geen gehoor aan had gegeven. En met hem nog meer jonge mannen van 18 jaar en ouder.

Toen de moffen bij Opa en Oma in huis kwamen om hem te arresteren liep Oma naar Oom Arie toe nam zn hand en legde die op de schouder van de mof, met de woorden Arie heb uw vijanden lief denk daar aan.

3 Maanden later kwam Oom Arie weer terug. 3 Maanden heeft hij in het concentratiekamp in Amersfoort gezeten. Bij het verlaten van het kamp moest hij een dokument tekenen dat hij daar goed was behandeld, daarna werd hij per trein op transport gesteld naar Duitsland.

En zag hij kans om samen met nog een mede gevangene, toen de trein door een landschap reed nog niet op volle snelheid, uit de trein te springen

In de nachtelijke uren zijn ze dan naar het westen gaan lopen overdag hielden ze zich schuil.

Het was voor de fam een verassing toen hij thuis kwam hoewel hij nergens over durfde te praten zag men wel aan hem dat hij het zwaar heeft gehad hij is toen ook ergens gaan onderduiken.

Oma heeft veel lopen zingen maar de Heer zal uitkomst geven.

Ik heb Oma nog gekend toen ik nog klein was ik was haar zorgenkindje dat was ik ook wel van mn ouders omdat ik ong ook dezelfde verstandelijke beperking heb als destijds oom Jan. En een achterstandje had in mn ontwikkeling en na een jaar gewoon lagere schoolonderwijs (wat niet al te voorspoedig ging) naar een L.O.M. school ging.

Maar toen ik destijds ging zingen in een kinderkoor vanaf mijn 6e jaar dat vond ze heel geweldig. Van mn ouders hoorde ik dat ze het op haar sterfbed nog over mij heeft gehad. Ook heeft ze liggen zingen dan ga ik op tot Gods altaren. Ik ben er van overtuigt dat de Here haar gebeden heeft verhoord!

Mijn lieve Omaatje stel dat ze het nog kon meemaken hoe het nu gaat dan had ze ook heel erg dankbaar geweest Ik ben er trots op dat ik naar haar ben vernoemt, Johanna Petronella . en ik blijf nog steeds diep respect voor haar houden hoe zij zich staande heef gehouden in die moeilijke jaren.

19 februari 1968 werd Oma door de Here thuisgehaald ik was toen 7 jaar oud. Opa werd 14 jaar later op 21 juni 1982 naar het vaderhuis geroepen.

Enkele jaren geleden was ik op vakantie in het Brandpunt in Doorn een fiets vakantie verschillende tochten hebben we gemaakt en zijn op verschillende plekken geweest o a de plaats waar het concentratiekamp Amersfoort was er staat nog een wachttoren de schietbaan met aan het eind een standbeeld van een gevangene waar we ook als groep hebben gestaan bij dat beeld daar heb ik aan de groep het verhaal van Oom Jan, Oom Arie en Oma verteld de kracht van God die door Oma heenging wat best wel de nodige indruk opwekte.

Dit voorbeeld wat Oma mij gaf geeft ook mij de motivatie om vergevings gezind te zijn ook als ik op mn werk weer eens een minder leuke periode zal hebben.

De naam Johanna Petronella heeft ook een mooie betekenis heb ik eens ergens gelezen. Johanna betekent God is liefde; Petronella betekent Rots.

Dit wil ik ook graag met jullie delen.

 

Psalm 43 vers 1, 3 en 4 heb ik op het hart om dit verhaal af te sluiten:
Het werd gespeeld tijdens het uitleidend orgelspel na de rouwsamenkomst van Pappa
Geduchte God hoor mijn gebeden , strijd voor mijn recht en maak mij vrij
Van hen die vol arglistigheden gerechtigheid en trouw vertreden ,
Opdat mijn ziel uw naam belij, en U geheiligd zij.

Zend Heer Uw licht en waarheid neder en breng mij door die glans geleid
Tot Uw gewijde tente weder , dan klimt mijn bange ziel gereder,
Ten berge van Uw heiligheid, daar mij Uw gunst verbeidt .

Dan ga ik op tot Gods altaren , tot God mijn God de bron van vreugd;
Dan zal ik juichend stem en snaren ten roem van zijnen goedheid paren
Die na kortstondig ongeneugt mij eindeloos verheugt.

Hartelijke groeten de Here bevolen heel veel liefs
Tot de volgende maand!