Ook deze week ging het niet helemaal lekker! Maar vertrouwende dat ik veel bidders om me heen heb kom ik er wel doorheen.
De zondag die ging wel prima, we hadden weer het heilig avondmaal gevierd en ik heb tijdends de rondgang van de beker samen met Arnaud Ouwenhand een intermezzo op de fluit gespeeld;” Jezus leven van mijn leven” Bijzonder deze zondag was dat er op 24 augustus een zuster van onze gemeente is geopereerd, waar een borst was afgezet, afgelopen zondag alweer in de kerk was. Dat gaf mij wel een geweldige bemoediging want dat is wel een zwaardere operatie dan die mij straks te wachten staat. Nadat Wim mij weer had thuisgebracht trof ik Berendien bij mij thuis. Dat is ook eens leuk thuiskomen, eens wat anders dan een leeg huis. De koffie was al gezet, en ik werd geinstalleerd in mn stoel onder de parasol. Gezellig aan de koffie met ronde cakejes. Gezellig bijpraten en ik liet me verzorgen. Ze zou ook voor eten zorgen en tot mijn grote verassing kwam er een weggooi bbq uit haar tas met de nodige bijbehoren! wat een feest! gezellig. We hadden een gezellige middag. De nodige foto s gemaakt, om 5 uur is ze weer vertrokken, op een huurfiets richting station daar vandaan weer naar Hardenberg.
Van Berendien hoorde ik ook dat mevrouw Breteler op 100 jarige leeftijd door de Here is thuisgehaald. Vorig jaar ben ik nog wel eens bij haar op bezoek geweest. Ze was altijd vriendin geweest met Tante Janny. Haar man heeft samen nog met Oom Jaap en Pappa in de kerkenraad gezeten van de Gereformeerde kerk aan de Herengracht in Leiden. En ook nog veel betekend voor het GPV, tegenwoordig Christenunie. Afgelopen dinsdag is ze begraven. Ik was van plan geweest om daar naar toe te gaan maar mijn gezondheid en de slechte weersomstandigheden hielden met thuis. Ik heb op dat tijdsstip voor de familie gebeden. Dat mijn voormalige gemeente een lieve zuster in haar mochten hebben en dat haar verder lijden gespaard is gebleven en z’on hoge leeftijd mocht bereiken.
Ik kon lekker nagenieten van deze middag. En wat over was van de bbq daar kon ik de volgende dag nog van genieten.
Maandag ben ik nog een paar uurtjes naar mn werk gegaan. Daarna weer regelrecht naar huis met de heerlijke gedachte ik hoef niet meer langs winkels ik heb heerlijk van alles in huis. ’s Middags was ik eigenlijk van plan om naar tante Metty te gaan, maar ik was te moe en buiten wel heel slecht weer, dus ik bleef maar lekker thuis en belde de afspraak af. ’s Avonds ben ik vroeg naar bed gegaan, ik had last van een verstopte neus, “nee he ik ga toch niet verkouden worden”. Ik meende dat ik al extra voorzichtig ben, elke keer als ik naar buiten ga een jas aan doen aangezien ik vaak bezweet ben van de opvliegers waar ik veel last van heb, en ver uit de buurt blijf van verkouden mensen. Het is wel lastig dat bacterien niet zichtbaar zijn. Ik doe niet anders dan mn maatregelen nemen.
Dinsdag ik belde collega Corry v.d. List dat ik het vandaag niet ga trekken, en het niet gaat lukken om te komen. Ze zei ook “blijf maar lekker thuis en denk maar lekker aan je zelf, en heel veel sterkte voor de volgende week”. Ik bleef de hele morgen in bed, tegen de middag lekker een douche nemen en in de kleren. Veel kamillethee drinken en fruit eten. In de loop van de middag Hanneke gebeld en haar gevraagt of ze wilde komen. Ze stelde voor ik wil je wel komen halen dat ik even een paar uurtje s bij haar ben en ook en boterham mee eet. Dat was wel even gezellig. Met de auto zijn we ook nog even langs de Digros gereden voor de nodige boodschappen. Ze heefd o.a ook een pot honing en citroenen voor me gehaald, en een pak havermout want dat was ook bijna op. Bij haar thuis hebben we gezellig afbakbroodjes gegeten. Voor mij heeft ze een citroen uitgeperst en in een beker gedaan met gekookt water en een schep honing en dat moest ik dan zo heet mogenlijk opdrinken nou dat gaf me wel een hoop verlichting. We keken nog even naar een mooi programma van Familly7 en hadden het over wat gezellige dingen,die op onze lachspieren werkten. Met Jan erbij ook even gezellig gerummicupt. Voordat Jan me naar huis bracht kreeg ik nog een lekkere beker hete citroen, en hedden we samen nog een psalm gelezen en samen gebeden voor herstel. Thuisgekomen ben ik meteen naar bed gegaan maar maar viel na een uur pas in slaap.
woensdag ik was smorgens vroeg al weer wakker en heb zelf even een beker hete citroen gemaakt, heerlijk! Toen weer een poosje terug naar bed, rond 10 uur al weer in de kleren met mn haakwerk achter de dvd na eerst even een stevig ontbijt een bord havermoutpap. Tussen de middag een stevige lunch en voordat ik even ging rusten nog een beker hete citroen. ’s Middags kwam Hellen, na wat bijgekletst te hebben heefd ze lekker mn huis gezogen en mn huisvuil naar de container gebracht. Want Gerrie kon deze week niet. Dus het nodige zelf maar gedaan gelukkig had ik daar wel de kracht voor. Na nog even gezellig soep en pannekoeken gegeten te hebben ging Hellen weer naar huis.
Later heb ik zelf nog even ander eten klaar gemaakt en nog maar even een lekkere beker hete citroen genomen. Dat doe ik zo 3 keer per dag en ik voel de verbetering. ’s avonds haalde Henk Moenen me op voor de zang, heerlijk dat ik wel kan zingen en er ook weer uit was en niet op de spartamet hoef.
Tante Nel van der Meij was 7 September jarig. Ik was van plan om naar haar toe te gaan maar de situatie waarin ik nu in zit liet dat niet toe.
Het was deze week ook weer een week van herinneringen
8 September zou tante Jannie Jarig zijn geweest, het is al weer 3 jaar geleden dat ze door de Here is thuisgehaald op 17 September.
7 September is het ook alweer 7 jaar geleden dat de Here zwager Heiny heeft thuisgehaald op 41 jarige leeftijd. Zo onverwachts. Ik heb Joke een mail gestuurd, mijn gedachten waren ook bij haar deze dag! en ik kreeg via mn blog een schitterende mail terug. Mooi dat mijn gedachten ook de hare zijn. Over de gouden draad van Gods liefde die door ons leven gaat. Ook als het moeilijk is, als we onze geliefden aan de Here moeten afstaan of als we een moeilijke periode in ons leven moeten doormaken. Ergens had ik gelezen over een kwal, helder en doorzichtig wit of blauw maar als er een vuiltje bij hem binnendringt vormt hij daar een slijmlaagje eromheen als een antistofje zodat het net op een pareltje gaat lijken. Zo is het bij ons met beproevingen van ziekte en verlies, handicaps e.d. Dat worden dan ook pareltjes in ons leven. Ik heb wel eens ik een preek van een dominee gehoord dat God zijn liefste kinderen, een ieder het zijne, op de proef stelt iedere beproeving veranderd in een parel van zijn liefde. Dan denk ik aan dat lied, aan de laatste regel die ik al eens eerder op mijn blog heb gezet.
Donderdag nog maar even een rustig aan dag. Normaal had ik gewoon naar m’n werk gegaan, maar mijn verkoudheid moet voor maandag weg zijn. Dan heb ik weer een chemokuur dus even goed uitzieken en in huis blijven. Alleen maar weg als ik gehaald en gebracht kan worden. Voor de gospelgroep hoefde ik de deur niet uit want zij komen bij mij.
Vrijdag alles verschoont, 2 wassen gedraait, de buurvrouw gevraagd voor de boodschappen, het resterende in huis gedaan. Ik kan straks weer de kuurweek in. Mamma had gebeld en zou ook nog de nodige boodschappen meenemen. Tegen de avond belde Ineke v Lelyveld over de verdere uitslag van de Gyneacoloog. Dat het eventueel mogenlijk is dat de ingreep tegelijk kan gaan plaatsvinden. En dat waarschijnlijk ook mijn eierstokken worden weggehaald, aangezien ik toch in de overgang ben. Maar dat er wel een opname van plusminus 2 dagen aan vast zit, Maar dan hoef ik maar een keer onder narcose voor 2 (lichte) ingrepen. Als dat kon dat zou toch wel heel mooi zijn eigenlijk te mooi want anders duurt het een paar maanden eer het dan gaat plaatsvinden. Ja dat moet ik ook maar weer verwerken. Ik was er nog niet aan toe om Mamma in te lichten over dit alles….. tja dat leest dan nu in mn blog. ’s Avonds werd ik door Piet Schuil gehaald want ik zou een avondje bij Sophie en hem zijn om te printen. Alles van mn blog wat ik had opgeslagen daar wilde ik een boekje van maken. Voor degenen die geen internet hebben.
zaterdag: De verkoudheid is aardig weg, maar ik besteed er nog wel de nodige nazorg aan met hete citroenen. Als we maandag weer bij prof Nortier in de spreekkamer zullen zitten dan vraag ik wel om een slaapmedicatie want zo kan het gewoon niet langer. Ik zal opgelucht zijn als ik maandagmiddag goed en wel op de kortverblijfafdeling aan de slang zal zitten en ik sucses heb van de strijd tegen de verkoudheid.
Deze keer heb ik een lied op mijn hart van een cd wereld van verschil tekst Rolof Mulder
Heer ik kom met lege handen voor uw troon, mijn kruis leg ik voor u neer, mijn hart ligt bloot voor u Heer U vult mijn handen met uw liefde, mijn kruis neem ik weer op, mijn hart is vol van U
Als de storm soms sterk is om mij heen en ik weet niet waar ik schuilen moet, dan kom ik bij U. Bij U kan ik schuilen keer op keer , met uw liefde vult Umij steeds weer. Zo bent U, zo bent U
Zo bent U Jezus zo bent u Vader zo Bent U Geest van God ik Houd van U
en het lied wat ik afgelopen zondag speelde in de dienst
tekst gereformeerd kerkboek gezang 14
Jezus leven van mijn leven, Jezus dood van mijnen dood, die voor mij U hebt gegeven in de bangste zielenood, opdat k weten zou in t sterven , dat ik t leven mag be- erven. Duizend , duizendmaal , o Heer, zij U daarvoor dank en eer.
Gij, o Jezus, hebt gedragen lasteringen, spot en hoon, zijt gebonden en geslagen, Gij des Vaders eigen zoon, om van schuld en eeuwig lijden mij, verloorne, te bevrijden. Duizend, duizendmaal o Heer, zij U daarvoor dank en eer.
Heer verzoener van mijn zonden, Heiland, die mij hebt gezocht, die mijn banden hebt ontbonden en voor God mij vrijgekocht, eens onrein, in schuld verloren, ben ik door uw Geest herboren, Duizend , duizend maal o Heer, zij U daarvoor dank en eer.
Dank , mijn Heiland, voor uw lijden, voor uw bittre bange nood, voor uw heilig, biddend strijden, voor uw trouw tot in de dood. Voor de wonden , U geslagen, voor het kruis , door U gedragen, voor al t heil aan mij geschied, prijst U eewiglijk mijn lied.
Hartelijke groeten, heel veel liefs, De Here bevolen bedankt voor jullie gebeden blijf in gebed het is niet altijd gemakkelijk
Annet v.d.Meij
Ha lieve Annet,
ik heb je blog alweer gelezen..
Fijn dat je zo trouw schrijft zodat een ieder op de hoogte is en zo ook steeds opnieuw aangescherpt wordt om voor jou te blijven bidden..
Ook hier hadden we afgelopen week gebeden of de voor de meeste mensen zo “gewone ” verkoudheid van korte duur mocht zijn..
Fijn te lezen dat er ook vanuit het ziekenhuis meegedacht wordt om de twee ingrepen eventueel tijdens een narcose moment te doen..
Dat zou zeker heel prettig zijn, een herstel van narcose..
Ook deze dingen zullen we hier voor Gods troon brengen, en een zegen vragen voor het werk van de artsen..
Goed om te lezen dat de kring behulpzame mensen steeds opnieuw om je heen kunnen en mogen staan..
Fijn dat je zo gezellig met Berendien hebt zitten bbqen..
Voor morgen wens ik je een goede zondag toe..
Veel liefs vanuit Hardenberg..
groeten van je zus Joke
Hoi zus,
Wat een weekverslag weer, goed om zo mee te kunnen lezen over je wel en wee. Het wordt zwaarder de nawerking van de kuren lees ik. Wat enorm fijn dat je al die mensen om je heen hebt staan. Ik vind het echt jammer dat het nog niet gelukt is om zelf langst te komen maar de weken lopen zo snel vol met andere afspraken.
Maar weet dat we elke dag voor je bidden en een zegen vragen over de chemokuren. Jezus is onze grote geneesheer!!
Heel veel sterkte ook weer aankomende maandag..
groetjes Louisa
Ja Annet, je weet goed woorden te geven aan je gevoelens! Maar bovenal weet je je gesterkt door God, onze Trooster en Redder…wat er ook gebeurt. Dat is bemoedigend en geeft houvast.
N.a.v. wat je over mijn laatste bezoekje schreef wil ik graag weten of je het nu wel of niet op prijs dat ik ‘zomaar’ ff bij je langskomt? (als het je niet past of je bent er te beroerd voor kan je me dat toch meteen zeggen). Van te voren bellen heeft weinig zin want ik weet alleen a la minuut of ik met de taxi in je buurt bent en me ff kan ‘vrij’ kan maken (dat vrijgemaakte gedoe ook, ja hoe kan het anders!! Ha,ha).
Hoe dan ook Annet, ik leef met je mee en we bidden voor je…niet voor een lichte last maar voor een sterke rug. ’t Allerbeste!
Groetjuzz. Ook aan je moeder en de ‘rest’. Dag