Allereerst wil ik alle bidders, meelevers, kaartenstuurders en mailers heel hartelijk bedanken voor de gebeden, kaarten en mailtjes. Het doet mij heel erg goed. Ondertussen zijn we 2 weken verder. De reden dat er nu pas weer een verslag komt is dat de laatste chemokuur niet op een maandag plaatsvond maar op een vrijdag. Mijn weekritme was helemaal in de war. Hier in Leiden vind elk jaar het 3 oktoberfeest plaats, dat is voor de Leidenaren een extra vrije dag, ook de Leidse ziekenhuizen draaien zondagsdiensten vandaar. Hiermee kon ik behalve de nadelen er ook weer veel voordelen uit kon trekken en van de Here ook nog een mooi cadeautje erbij kreeg, dat vertel ik later. Even een terugblik naar 2 weken geleden.
De derde week na mn 5e chemokuur heb ik nog wat dingen kunnen doen al ging het wel allemaal wat langzamer door de ontsteking in mn been. Hiervan was ik ook weer wat van slag. Mijn been is nu gelukkig helemaal genezen, prijs de Heer!
Zondag mocht ik weer genieten van de service die Wim me verleende van het halen en brengen naar de kerk. In de kerk op het podium kwam ik mn fluitmaatje weer tegen die met haar dwarsfluit opgesteld stond op het podium. Ze was ook heel lang uit de roulatie geweest vanwege haar ziekte en al die tijd stond ik zondag aan zondag alleen met mn dwarsfluit op het podium in de dienst, met uitzondering van de orgeldiensten, of als ik een zondag elders was. Het zat er gewoon helemaal bij me ingebakken het was geen moeten maar ik doe het graag tot eer van de Here en zijn gemeente. Ik heb dat ook op mijn hart en zeker in deze periode is het zo geweldig dat Hij me ondanks de chemoperiode daar zo de kracht voor geeft. Judith weer terug! prachtig er is voor haar ook heel wat afgebeden en haar mooie fluitspel komt ook weer terug. Ik heb ze even geknuffeld ik zeg ook wel eens mn kind, als ik aan haar denk want ze had mn dochter kunnen zijn ze is van hetzelfde geboortejaar als Henkwillem van Joke mijn zus. Tja ze had het 17 September tijdens de semimardag wel tegen me gezegt toen ik ook zo genoten had van haar terugkeer, maar mn geheugen heefd door de chemo s ook een knauw gehad. De laatste weken zijn er echt dingen die ik niet meer weet, ook dat is een reden dat ik deze periode niet gehospitaliseerd wil worden maar zelf ook nog wat actief wil blijven. Anders hold het straks nog meer achteruit in mn hoofd zeker als de dagen straks nog korter worden, en wil ik ook na de operatie liefst weer zo gauw mogenlijk weer met mn koor zingen en fluitspelen. En niet weer aldoor weer moeten aanhoren dan zal je je toch nog even een poosje rustig moeten houden dat ervaar ik zelf wel. Dus mn fluit is in mn rugtas blijven zitten en ik ben naar boven gegaan naar een van de zaaltje s en heb deelgenomen aan de bidstond die we ook iedere zondag hebben een half uur voor de dienst. Er is in onze gemeente altijd wel wat te doen. Ik heb ook wel eens een zondagochtend gehad dat er geen deurdienst was of ik even wilde invallen of ik ging er zelf even staan als die plaats te lang leeg bleef Corrine kwam nog laatst naar me toe om te vragen of ik me niet gepasseerd en verdrietig en opzijgeschoven voelde? Nee hoor ik ben veel te blij dat ze er weer is, en weer een beetje mee kan draaien. Vroeger zou ik dat wel gehad hebben, maar sinds ik in deze gemeente niet meer. Het is mooi dat ik anderhalf jaar de kracht heb ontvangen om de honeurs waar te nemen. Er komen genoeg keren dat ik er weer sta. Nu kan ik deelnemen aan de bidstond daar zijn ook mensen nodig. Verder ging ik maar lekker genieten deze zondag, van de dienst het zingen de preek en de rust. Weer thuis, de rest van de zondag wat bijbellezen wat breien cd s luisteren wat knippen en plakken wat rusten wat een verschil met de vorige zondag. Toen mn been de nodige aandacht opeiste, en nu heerlijk die rust.
Maandag en dinsdag weer een paar uurtje s gewerkt. Dinsdag nog even bij mn huisarts langs geweest om mn been te laten controleren, dat zag er prima uit en ik had met haar ook nog een gezellig babbeltje. Ze vond dat ik het prima deed in deze periode. “Je bent nog steeds een gezonde hollandse meid die er best wel goed doorheen komt”.
woensdag een dag thuis. Mamma was er door familie omstandigheden al. En omdat ik vrijdag al mn laatste kuur zal krijgen. Zou ze woensdag al bij me zijn. Ze was een paar dagen bij tante Jans in Bergschenhoek en afgelopen zondag bij Tante Corrie en Oom Piet in Hoek van Holland geweest. Tante Corrie heeft longkanker en ze zal niet meer beter worden. Mamma wilde nog graag een keer naar haar toe. Dat is ook gebeurd samen met tante Jans. Woensdagmorgen had ik nog een serie boodschappen gedaan dat kon nog, ik had er nog de kracht voor. ’s Avonds heefd Henk M me gehaald voor de zang. Mamma is rustig thuisgebleven toen ik weer thuis was hebben we nog een stuk film gezien en nog wat gedronken voor dat we naar bed gingen.
Donderdagmorgen belde Tante Jans ons op en kregen we het bericht dat tante Corrie vannacht is overleden. Dat was een heftig bericht. We hebben zelf onze gezinsleden ingelicht voor zever we ze te pakken konden krijgen. Mamma hing aan de telefoon en ik heb ondertussen de aardappelen geschild en de spruitje s schoongemaakt, en later de gehaktballen gedraait. Ik wilde deze dag nog voor Mamma het eten koken, morgen en de dagen era dan kan ik dat even niet meer. En vandaag lust ik nog spruitjes en morgen niet meer. ‘ s Middags zijn we met de auto naar het Bevrijdingsplein geweest. We hadden nog wat dingen bij de Hema nodig en daar is een mooie parkeergarage waar we makkelijk en ook gratis de auto kwijt kunnen. Voordat we naar huis gingen nog even bij de visboer langs voor een paar lekkerbekken, die moet Mamma ook even geproeft hebben. Thuisgekomen gingen we lekker aan de vis met brood. Heerlijk daarna wat uurtjes gerust en ben ik het eten gaan koken en de ballen gaan braden. Na het eten de koffieboel klaargezet voor de gospelgroep die vannavond zal komen, en hebben we nog even gezeten. We hadden een fijne avond met elkaar en Mamma heefd ook van ons genoten. Peter had van 2 opwekkingsliederen een fluitpartij geschreven die we meteen gingen uitproberen met een leuk resultaat. Aan het eind van de avond met elkaar in kringgebed, met elkaar gebeden en op deze manier om mij heengestaan voor mijn laatste chemokuur die ik morgen zal krijgen, en ook voor onze familie daar er hier op aarde weer een lege plaats bijgekomen is.
Vrijdagmorgen voor negenen werden we al gehaald door de taxi en waren alweer ruimsschoots op tijd in het ziekenhuis. We hadden alle tijd voor de bloedprik. Daarna lekker relex in de wachtkamer wachten voor we gehaald werden. Het duurde niet zolang als de vorige keer eer we werden gehaald. Het viel mee en tegen het ziet er allemaal positief uit, maar ik krijg waarschijnlijk toch bestralingen dat begrijp ik niet . Waarom ik wel? en Marion en nog andere lotgenoten niet, en die hadden nog grotere tumoren komt het dan nooit klaar? duurt het dan nog langer voordat ik weer naar mn arbeidsproces kan gaan toewerken? Ik moet elke dag nou dan ligt straks mn hele dagindeling plat en dan zal er elke dag iemand met me meemoeten hoe gaan we dat oplossen zoek het maar uit ik weet het niet meer. Ik dacht dat het na de operatie klaar was niet dus… Mamma zei later dat het niet zeker is? Dat de dagelijkse routine maar een weekje duurd. Hopenlijk toch niet ook op zondag wat zei hij nog meer het was erin en eruit net als een controle bij de tandarts ik weet het niet meer, het is nu te veel het past niet meer in mn hoofd, ik ben de kluts helemaal kwijt.
Verder gingen we na het bezoek bij Prof Nortier even gezellig op het Leidse Plein een bakje koffie met wat lekkers nuttigen voordat we naar de kortverblijfafdeling gingen. Het was nog vroeg maar ik stelde voor laten we toch maar gaan misschien worden we al voortijdig geroepen dat gebeurd wel eens vaker dan hebben we dat ook maar. En we gingen naar boven en we melden ons bij de afdeling en we zaten in de wachtkamer en ja hoor daar werden we al gehaald om half 12 moest ik er zijn maar ik zat 10 voor half 12 al aan de slang dat kan toch niet mooier. Kort erna kwamen ze al met een broodmaaltijd en Mamma kreeg een kopje soep is dat niet even geweldig. 2 uur smiddags werd ik weer afgekoppeld zo dat is dat dat is een lange fase die afgesloten word voordat ik de afdeling verliet heb ik de meiden die ik passeerde even een hand gegeven met een bedankt voor de goede zorgen en veel sucses verder bij jullie werk, en zo liet ik de chemo afdeling achter me. Beneden gekomen de taxi weer laten bestellen dat gebeurde nu via een fax ook dat duurde niet lang of hij was er al en we waren heerlijk gauw thuis. Voor drieen al, hadden we nog lekker wat aan onze middag. Hup de parasols naar buiten en de stoelen en een pot thee zaten we lekker buiten aan een bak thee. Later lagen we te dutten, heerlijk buiten is het is herfst maar we hebben een late nazomer. In de namiddag ging ik voor het eten zorgen schilde de aardappelen en haalde ook alvast de boontje s voor morgen af. Vandaag zouden we aan de andijvie, ik had de energie nog en kookte deze dag ook. In tegenstelling tot de andere keren werd ik deze avond al misselijk, dat was ik ook niet gewend zo snel al. en bleef ik maar lekker in de stoel liggen. Mamma werkte de vuile vaat weg we gingen niet laat naar bed, en ik heb gelukkig dank zij de slaapmedicatie een lekker nachtje kunnen draaien.
De volgende dag was ik gelukkig niet beroerd maar wel moe en hield me heel rustig en heb lekker de hele dag in de stoel zitten breien en liet mamma voor alles zorgen. De nulasta spuit werd gebracht voor de laatste keer. De zuster heefd ook al gebeld maar kon mijn verzoek om zaterdagavond te komen niet inwilligen ze komt zondagmiddag tussen half 2 en 2 uur. Zaterdagavond voelde ik me prima trouwens de hele middag al al ging ik met het eten wat voorzichtiger te werk. Mamma had al voorgesteld om nog even naar het bevrijdingsplein te gaan maar dat had ik liever niet want ik wilde mn krachten graag sparen voor zondag want als ik me goed voelde dan wil ik graag naar de kerk. En nu dat mooie cadeautje wat ik van de Here kreeg. Ik ontving de kracht, Zaterdagavond belde ik Wim op ik kreeg Marion en die zou het wel even aan Wim doorgeven en Mamma wilde wel mee. En zo zaten Mamma en ik zondagmorgen in de kerk. 2 dagen na de kuur en Mamma heefd het Heilig Avondmaal met ons meegevierd, en voor en na de dienst ook mensen gesproken die naar ons toekwamen. We waren net een uur thuis toen de zuster kwam ook voor de laatste keer. Daarna gingen we aan de lunch een paar boterhammen met een heerlijke omelet door mij klaargemaakt. Er kwam visite Wesly en Annewien en het was gewoon even gezellig met koffie en thee gezellig praten over ditje s en datjes. Toen ze weer weg waren heefd mamma de hutspot heel laag opgezet en gingen we eerst even een poosje rusten. ‘ s Avonds na het eten kwamen er nog een paar mensen uit mn gemeente, die bleven niet lang maar het was wel even gezellig. We gingen ook deze avond niet laat erin, maar het slapen ging door de spuit wat minder goed. De volgende dag 3 Oktober normaliter was ik deze dag al vroeg in de stad om te feesten reveille koraalmuziek Haring en Wittebrood halen in De Waag herdenkingsdienst Pieterskerk en smiddags nog lekker naar de optocht maar dit jaar niets van dit alles, ik was te ziek ik had nog het plan gehad als ik me goed voel en het weer is goed om dan naar de witte Singel te gaan, en daar naar de optocht te kijken, daar is het niet te druk en daar kan ik ook een klapstoel neerzetten. Hans zou me dan komen ophalen, daar zou hij me s morgends elf uur over bellen of het eventueel doorgaat, en ook dat is dus niet doorgegaan. Ik heb bijna de hele ochtend in bed gelegen naderhand ben ik me gaan douchen en heb me aangekleed en we hebben verder de hele middag buiten gezeten, de vogels floten mooi. s Avonds hebben we nog wat hutspot gegeten en zijn we kort erna naar binnen gegaan. Via youtube heb ik wat Leidse 3 oktoberfilmpje s kunnen vinden van de reveille en van K&G en de Haring en wittebrood in de Waag, konden we op deze manier toch nog een stukje 3 Oktober proeven. ‘ s Avonds weer lekker op tijd naar bed want Mamma moet er morgenochtend op tijd uit, en op tijd weg. Ze zou om elf uur bij Gert en Stieneke in Abbenes zijn en met hen meerijden naar de begravenis van tante Corrie.
De volgende ochtend zorgde ik voor het ontbijt dat wilde ik nog graag even voor Mamma doen voordat ze weg gaat. Na het ontbijt en nog een kopje koffie zwaaide ik haar uit. Ook deze dag hield ik me rustig. Nuttigde gespreid over de dag kleine beetjes eten ’s middags hield ik op het tijdsstip dat de samenkomst van tante Corrie zal gaan plaats vinden een bijbel overdenking van ps 84. Eerst lezen dan een paar verzen van de berijmde psalm zingen en de dienst en de begravenis met de nabestaanden opgedragen in gebed, met in het bijzonder de fam Hazenoot en tante Jans. Daarna nog ps 42 die we destijds op verzoek van tante Corrie bij het graf van tante Jannie haar oudere zuster hebben gezongen. 3 jaar geleden psalm 103 die destijds bij Henk Hazenoot is gezongen een zoon van tante Corrie die op 15 jarige leeftijd na een langdurige ziekte in 1979 door de Here werd thuis gehaald. Nadat ik een uurtje gevuld had met zingen lezen en bidden ben ik een poosje gaan rusten. ‘ s Avonds lekker een film gekeken, de bruine bak bij de weg gezet en weer naar bed gegaan.
Woensdag nog een rustig aandoe dag en de nodige energie gespaard voor vanavond. Henk M zou me om half 7 komen halen, we gaan met het zangkoor uit zingen in een zorgcentrum in Katwijk. Wat mooi dat dat weer kon dat ik het toch weer met Gods hulp heb gered, en ook de samenzangnummers meegespeeld heb op mn fluit. Het zou mooi zijn als ik 14 november ook weer van de partij kon zijn. Als het in het ZH het alllemaal maar een beetje meezit en toch 20 Oktober geholpen kan worden. Maar dit kunnen ze me niet meer afpakken alweer iets waar ik weer met dankbaarheid kon terug kijken. Donderdag ik ging weer even een paar uurtjes naar mn werk tot grote verassing van de meiden. Die verbaaste gezichten, prachtig ze zaten al een beetje over me in. Omdat ze niets meer hoorden tja dat is even niet gelukt want ik had even een paar hele labiele dagen en voor geen cent energie on te bellen of te mailen, ik heb alleen maar naar mn zus mailtjes gestuurd want zo en zo, dus niet wat laten horen maar nu wat laten zien dat is nog leuker weer lekker wat kunnen vouwen en bovenkleding opgehangen aan de drooglijnen en om 12 uur werd ik naar huis gestuurd. ‘ sMiddags lekker wat kunnen slapen daarna mn warme eten, en voor de koffieboel gezorgd voor de gospelgroep. ‘ s Avonds en vandaag mn blog bijgewerkt. En zo zit de eerste week na de laatste kuur er ook weer bijna op. Gistermiddag vond ik op de deurmat de oproep voor de MRIscan. Vrijdag 14 Oktober om 3 uur s middags gaat dat plaatsvinden dat is in ieder geval al weer wat.
Het volgende lied heb ik op mijn hart
ps 42 berijmd gereformeerd kerkboek vs 1, 4 en 5
Heer een hert in dorre streken smacht niet sterker naar t genot van de koele waterbeken dan mijn ziel naar u O God Ja , ik dors naar God die leeft , God die gunst en liefde geeft, Wanneer zal ik met de zijnen voor Gods aangezicht verschijnen
k Denk aan U , terneergebogen, bij de bronnen der Jordaan; ik heb Hermons top voor ogen, roep U ver van Sion aan. Watervloed roept watervloed, kolkt en bruist mij tegemoet, al de tomeloze golven hebben mij geheel bedolven,
Maar de Heer zal uitkomst geven, die bij dag zijn gunst gebied Dit vertrouwen doet mij leven, dat vermeld ik in mijn lied Daarom zing ik zelfs bij nacht want bij Hem verstilt mijn klacht k Zal de God mijns levens prijzen, biddend Hem mijn dank bewijzen.
en hier nog een lied uit opwekking die we met de gospelgroep nieuw geintroduceerd hebben met fluitpartij lied 670
Op Hem rust mijn geloof en hierin vind ik hoop, dat Jezus Christus opstond uit de dood Geen vreugde overtreft het kennen van mijn Heer en aardse rijkdom heefdt geen waarde meer Bevrijd uit het duister mogen wij thuis zijn in Gods familie wonen bij Hem Als uw erfgenamen bind U ons samen ons leven geven wij tot eer van U
Verbonden als uw volk verenigd in uw naam; een hoop een Heer, een roeping om te gaan, Aanbiddend in uw huis, zien wij uw heerlijkheid en raakt uw Heilige Geest ons allen aan , Laten we opstaan vol van Gods liefde, laat ons op weggaan naar mensen in nood Vertel Jezus boodschap aan heel de wereld , dat ieder word gered die Hem geloofd
En worden wij beproefd, help ons om in ons land te strijden voor gerechtigheid en eer Geen angst weerhoud ons meer als wij de wedloop gaan ons leven is gekruisigd met de Heer. Uw rijk verbreid zich in heel de wereld ; wie kan bestrijden dit machtige vuur? Wij blijven belijden in moeilijke tijden Geen helse macht voorkomt; God bouwd zijn kerk
En op die grote dag daalt neer bij God vandaan de heilige stad het nieuw Jeruzalem. Een menigte knield neer aanbiddend voor Gods troon en volk gevormd uit elke stam en taal, Wat een bevrijding , machtige tijding ; de Leeuw van Juda haalt zijn stralende bruid Wat een vervulling voor heel de schepping van al wat is beloofd door Jezus komst
Heel veel liefs hartelijke groeten de Here Bevolen Annet v.d.Meij
ha lieve zus Annet
wat een Levensverhaal heb je weer geschreven..
Wat een energie kost het, maar wat ook een ruimte geeft het om zo een en ander te delen op je blog..
Opschrijven is ook een soort van ordenen van alles wat er in korte tijd op je afgekomen is..
Je eigen chemokuur periode afsluiten, het afsluiten van een periode van tante Corrie, en het overdenken van wat haar binnen haar gezin is wedervaren, het overlijden van een eigen kind is en blijft een ingrijpende gebeurtenis..
Mooi om te lezen dat je zo intens weet dat God in alles bij Zijn kinderen is, hoe donker de dalen zijn, hoe dorstig het hert kan wezen, waardoor verlangens naar water zo intens aanwezig zijn..
Maar ook hoe je die bron nu al weet en kent, je mag en kan lessen aan die bron van leven..Dankbaar voor en met je dat je dit kan en mag ervaren..
Zo ken ik je en zo heb ik je altijd gekend, je steeds opnieuw gedragen weet door je Hemelse Vader, in en door alles heen..
Een levende getuige van Zijn zijn in het hier en nu, leerzaam voor alle mensen die je kennen..
Voor de komende weken blijven onze gebeden ook voor jou,
heel veel liefs je zus Joke
lieve Annet,
Dank je wel voor het opschrijven van al je ervaringen. Hier spreekt zoveel moed en vertrouwen uit. Heerlijk dat je ook woensdag er bij kon zijn om in Katwijk te zingen en te spelen. We hebben van jou genoten.
Heel veel sterkte voor deze week en Gods nabijheid toegebeden.
Liefs, Janny
Lieve Annet,
Zo je dagboek van deze week weer bijgehouden.
Heerlijk voor je, en nu op naar je herstel.
Ik zag op mijn nummermelder dat je gebeld had.
ik was deze week druk doende met Annelies ,die met meerdere longembolie’s in het ziekenhuis was opgenomen.zeer gevaarlijk.
het gaat gelukkig al iets beter met haar.maar is nog heel kortademig en moe.
maar haar poezen moeten verzorgd worden ,die beesten kan je niet aan hun lot overlaten.
en even wat pyama’s brengen naar het ziekenhuis en even wat rommelen in haar huisje.
ze is zo van de straat opgenomen en haar huisje moest ze zo achter laten,
dus ik heb de sleutels en kan in haar huis terecht.
en daarom ben ik even weinig thuis geweest.
vrijdag een heerlijke lezing in Waddinxveen geweest met Ella en Wim,
even bij tanken.
even dicht bij de Heer geweest,
lekker zingen en luisteren.
Ja ik moet ook steeds aan je Moeder denken dat ze het fijn bij ons vond, en begrijpt waarom je bij ons in de Gemeente het zo naar je zin hebt.
je wordt op handen gedragen toch?
en heerlijk dat ook jij alles kan blijven doen,je fluitspel naar je koor van Janny en je gospel koor.
zingen en muziek maken is 2 keer bidden. ik knap daar ook altijd van op
het heeft zo mijn hart.
ik kom ook eens naar je luisteren als je dat goed vind bij de Zaaiers.
Joke is ook geweest om even wat folders voor Fransje af te geven en vond het ook zo fijn hoe Janny dat doet dat dirigeren zo met haar hart.
ja als dat je dat voor de Heer doet, en om te evangeliseren dan gaat dat onder begeleiding van Gods Geest. en dan straal je ook wat uit!
nou Meisje ik ga stoppen ,misschien zien wij elkaar morgen wel .
Hou van je .liefs Hanneke van der Meij
Dag Annet,, Zo je hebt weer een goed verhaal geschreven over al de wederwaardigheden van de afgelopen week. Hetwas wel heftig allemaal he! maar het ligt alweer bijna een week achter ons, al heeft het veel indrukken achter gelaten.
Gelukkig dat je nu een datum hebt voor de mri chan, gaat Ineke met je mee? ik ben blij voor je dat je de langverwachte brief op de mat vond, fijn voor je.
Ik denk nog met blijdschap terug aan afgelopen zondag, het was een warm samenzijn! om zo metelkaar God te loven , en Hem de eer te geven. Annet veel liefs en knuffel van mama!
ik kom je even groeten
alweer een week verder
hoop dat je tot rust mag komen van de kuren die je allemaal hebt gehad
dat je lichaam weer aan kan sterken voor de operatie
veel sterkte en kracht om daarvoor en daarin vertrouwen op te bouwen
ook sterkte voor de mri scan
toch weer spannend om te doorleven
en bid met allen mee dat de kuren de gewenste resultaten mag geven
veel liefs en bovenal Gods nabijheid in alles deze weken van wachten en horen,
nieuwe afspraken voor het vervolg, de operatie…
liefs je zus Joke