Allereerst Jan-Pieter hartelijk bedankt voor het opstarten van deze site.
Beste lezers van deze site,
Om te beginnen hoe het allemaal is begonnen…
Maandag 2 mei om 10 voor 4 ’s middags nam ik deel aan het bevolkingsonderzoek. Het was voor mij de eerste keer dus ik was wel een beetje zenuwachtig, maar tja gewoon maar even gaan. Ruim een week later 10 mei kreeg ik bericht over de post, helaas geen goed bericht er was een afwijking gevonden. Twee dagen later zat ik bij mn huisarts, Ineke van Lelyveld, een zuster uit m’n gemeente was met me meegegaan. Ik werd doorverwezen naar het L.U.M.C. daar heb ik een dag doorgebracht ook nu was Ineke weer mee. Lichamelijk onderzoek, echo en borstpunctie. We hadden alle hoop dat het goedaardig zou zijn. ’s Middags kregen we de uitslag al. Kwaadaardig! mijn wereld stortte in. Wat nu!! Ik was helemaal verlamd van schrik. Er werd gesproken over het traject die ik straks moet volgen. Chemo kuren en een operatie. Thuisgekomen gingen Boudewijn en Ineke nog even met me mee naar binnen. Ineke belde Mamma op en lichtte haar in over de situatie. We hebben toen met elkaar gebeden, ik ontving rust die de Here me gaf. Toch volgde een slapeloze nacht. De wijs van een lied die we onlangs op de zang hadden gezongen speelde door m’n hoofd, ik uit bed en zocht dat lied op in de map.
HOOG BOVEN ALLE VRAGEN
Wanneer ik moe, verwond, verward, vol vragen, al tastend rond dool door een bange nacht, dan weet ik eens, eens zal de morgen dagen. U tilt me op en U vernieuwd mijn kracht
Heer til me op hoog boven alle vragen Heer til me op en neem me bij de hand Als ik val o Heer wil mij dan dragen draag mij door storm en tegenwind aan land
Ik weet, al ben ik vleugellam geslagen U bent mijn licht mijn leven en mijn lied, de Herder die zijn bange lam zal dragen, de Vader die mij kent en hoort en ziet
U tilt mij op hoog boven alle vragen U tilt mij op en neemt mij bij de hand Als ik val o Heer zult u mij dragen U tilt me op en brengt mij weer aan land.
Op dit moment gaat het naar omstandigheden goed. Ik ben erg rustig. Heb wel nog wat onderzoeken te gaan. Ik ben nog steeds aan het werk, en doe gewoon alles nog. Ga naar de alphakring, speel nog dwarsfluit in de zang en muziekgroep. In afwachting van mn eerste kuur 20 juni. Probeer dan zover ik het nog zal kunnen een beetje bezig te blijven. Plannen maken dat is er even niet meer bij, ik leef bij de dag en denk maar niet te ver vooruit. Maar probeer desondanks toch maar te genieten van de dingen die nog wel kunnen
hartelijke groeten van Annet van der Meij
lieve Annet……
Ja dat was wel schrikken na je belletje dat je een negatief bericht kreeg.
maar geweldig dat je vanaf dat moment mensen om je heen wist die jou zorgen en teleurstelling bij onze Hemelse Vader brengen , en je daardoor gedragen weet, en daar ook van getuigd. dat troost en geeft moed voorde toekomst.
Wij hopen ook om je heen te staan met gebed en zo mogenlijk met bij je te zijn.
voor nu, alvast sterkte meisje en liefs, mama!!
Hoi Annet,
Fijn dat je nu een weblog hebt waarop we met elkaar kunnen volgen hoe het nu verder gaat met jou en de behandelingen. Toch wel handig, zo’n zwager met slimme computerhandjes. Het was een mooi feest zaterdag. We hadden niet veel tijd om bij te praten maar het was goed om je even te zien. Je zag er goed uit. Genieten van de dingen die je nu krijgt, dat wil je doen schrijf je. Dat is ook hardstikke goed. Iedere dag die we krijgen van God verdiend het ook om geleefd te worden, ook als het moeilijk is. Sterkte deze week als je werkt. Weet dat je niet alleen bent (maar dat weet je wel). liefs, broer.